Zozie's Verhaal |
|
 |
|
|
NL Rainbow Warriors' Ms. Zozie Snugglebugs
Dat is haar volledige naam - we hadden nog niet lang onze cattery naam, dus, met Fitz' instemming, konden we haar registreren met onze 'achternaam'. Het begon allemaal toen we in 1999 voor het eerste een Sphynx zagen op een deense show. Eén van onze vrienden vertelde hoe opgewonden hij was, dat er voor de eerste keer in Denemarken een Sphynx geshowd zou worden. Eigenaresse was Susanne Sonne, die ons toestond het kitten te aaien en te bewonderen. Het kon niet gekeurd worden op die show, omdat op dat moment het ras nog niet door de FIFé erkend was. Haar naam was Badyr's Wrinkle Face (Face) en inmiddels heeft ze zelf kittens gegeven aan Susanne. We werden verliefd op Face, en vonden dat we het ras moesten gaan promoten in Denemarken. In 2001 werd een Introductie Show georganiseerd in Holland, om het ras erkend te krijgen. Dit vond doorgang en op 1 januari 2002 kon de Sphynx in competitieverband geshowd worden binnen FIFé. Op het moment van schrijven, september 2002, is er geen Sphynx meer geshowd in Denemarken, sinds de dagen dat Face geshowd werd. In de herfst van 2001 nam Tony Internet lessen in HTML coderen, wat nodig is om websites the maken. Dat was leuk en als laatste opdracht (ontwerp een denkbeeldige website) vroegen we de leraar of het voor een echt doel mocht, in plaats van een verzinsel. Al eerder, toen wij Athos kregen, werden wij lid van de Rex en Sphynx Club, dus vroegen wij Susanna de voorzitster, of de club niet een eigen site wilde hebben. Dat vond zij een schitterend idee, dus gingen wij aan de slag en sloten daarmee de cursus af. Gedurende het proces leerde ik meer over de Sphynx, en besloot des te meer dat ik er zelf één moest hebben. De vraag is nu: wat is een Sphynx?In tegenstelling tot andere raskatten (die ontwikkeld zijn door selectief fokken) is de Sphynx ontsproten uit een natuurlijke mutatie, gevonden in Toronto in 1966. Er waren er eerdere en ook latere, maar de voorouders van de huidige katten stammen direct af van die ene. De Cornish Rex, van Cornwall; de Devon Rex, uit Devon; de German Rex, uit Berlijn, zijn alle mutanten.In geval van de Rex ontbreken twee van de drie haartypes (of zijn sommige onvolledig ontwikkeld), waardoor alleen de gekrulde ondervacht zich ontwikkelt. Bij Sphynxen is alleen één type haar aanwezig, maar dit groeit zo kort, dat het dier op eerste gezicht haarloos lijkt. Feitelijk zijn er zeldzamere katten waar haarzakjes volledig ontbreken, dus eigenlijk echt haarloos. Toen ik besloot om er een te adopteren (is kopen!) in het voorjaar van 2002, keek ik op het Internet en vroeg het ook aan Susanna, om te checken wat voor fokkers er zijn in Europa. Ik kon niet bij Susanne terecht, omdat zij met haar eigen katten vast zat qua bloedlijnen. Op dat moment waren er maar negen Sphynxen in Denemarken en zelfs die niet van Susanne waren, deelden recente voorouders. Tevens was zij net naar Bornholm verhuisd, waardoor het voor haar moeilijk werd in contact te treden met andere europese fokkers, die voornamelijk in Nederland, Engeland, Zweden en Finland wonen. Na mijn zoektocht emailde ik diverse fokkers in Nederland en Engeland. De britse waren voornamelijk uit interesse en voor informatie daar, hoewel de Dierenpaspoort nu van kracht is, de reistijd en kosten buiten ons budget lagen. Ik kwam dus in Nederland terecht, waar twee fokkers net kittens hadden, of er op korte termijn enkele verwachten. Uiteindelijk had ik het geluk om met Fitz Usmany hierover te discusseren, daar hij een voorzichtig fokker is, kijkt naar showkwaliteit, vitaliteit en gezondheid in zijn kittens. Op dat moment, eind april, wilde hij niets beloven, omdat hij niet wilt verkopen aan iemand die hij niet kent, of die hem niet kan bezoeken voordat het kitten wordt opgehaald. Echter, met een aanbeveling van Susanna, was hij ervan overtuigd dat wij goed voor onze katten zijn, en dus zou hij ons op de hoogte houden wanneer zijn volgende kittens er zouden zijn. We vertelden hem ook dat we het kitten persoonlijk zouden ophalen en tenminste enkele uren met hem door zouden brengen, voordat we naar huis zouden gaan. Midden mei had hij kittens, maar vond er niets tussen wat geschikt voor ons zou zijn: een kat waarmee wij ook konden showen. Eindelijk, 25 mei, emailde hij dat er een nestje geboren was, en één van hen kon misschien het meisje zijn dat we wilden. De eerste foto dat hij zond was van Serenka, de moeder, die het nest zoogde. 
Wat een opwinding in ons huis! We begonnen te discusseren over een naam voor haar, en in de nacht van de 27e, droomde ik van de naam Zozie. De volgende morgen checkte ik de grote lijst van namen op de site van de Kabalarians, en ontdekte dat er zo'n naam bestaat - en ook nog voor een kat. De analyse interesseerde mij niet! Gelijk Fitz ge-emailed om hem te vragen of er bezwaar was tegen de naam, wanneer hij uiteindelijk besloten had over het kitten. Hij vond de naam klinken, dus dat was rond, en op 12 juni kwam een nieuwe foto van kittens die juist begonnen rond te kruipen.  
Midden juli was alles geregeld, en moesten we alleen beslissen wanneer we haar op zouden halen. Toen vertelde Fitz ons over een kattenshow in Rotterdam, waar veel Sphynxen aanwezig zouden zijn, als ook mensen waarmee wij uitvoerig hebben gecorrespondeerd via Yahoo! Groups. Het leek ons een geschikt moment, omdat het maar een paar weken was nadat Zozie oud genoeg zou zijn om af te reizen. Meer emails om de datum vast te zetten, checken of de entingen dan in orde zouden zijn, een overnachting boeken, en alles was klaar! Ondertussen maakte Myrtle een kattenlappendeken en zond dat naar Fitz, zodat Zozie onze geur zou kennen, en haar familie's geur zou eraan zitten, wanneer zij met ons meekwam in de draagmand, naar haar nieuwe huis. Omdat Fitz druk zou zijn met zijn katten en vrienden op de show, werd besloten dat wij gedurende de showdag zouden reizen, 9 september, en Fitz zouden ontmoeten na ingecheckt te hebben. De laatste zaken waren het ontvangen van Gerd en Wasse in ons huis en het voederen van de katten, en toen waren we klaar om op weg te gaan. Dan de 9e! Om 5 uur stonden wij op (de auto was de avond ervoor beladen) en vertrek was om 6 uur. We hadden een zo recht toe recht aan mogelijke route gepland, met een geschatte tijd van 8uur en 17 minuten voor 495 mijl - er gaat niets boven precies zijn! Echter, we schrokken nogal toen we de grenzen van Rotterdam bereikten, daar het verkeer afschuwelijk was! De rotterdamse straten waren ook vol verrassingen, daar de hoofdstraten soms geen afslagen hebben - terwijl de bijwegen die wel hebben, maar daar moet je opzitten, voordat de hoofdweg begint. Uiteindelijk lukte het op ze zijwegen te geraken, en met de hulp van een man, vonden we het hotel. Toen was het alweer 14:45, dus waren we slechts een half uur te laat. We checkten in het hotel, lieten de auto achter in hun privé bewaakte parkeerplaats, en liepen toen naar het World Trade Center, waar de show georganiseerd was. Een andere verrassing! Het verkeer was druk, ondanks de zondag. We ontdekten later dat bijna alle winkels in het centrum op zondag open zijn, dus rotterdammers komen er van alle richtingen, om boodschappen te doen. In de showhal vonden wij iemand die Fitz kon beschrijven en vertellen waar hij was. Op de afgesproken tijd, 16:00 precies, ontmoetten wij elkaar voor het eerst. Hij droeg natuurlijk net een Sphynx! We spendeerden de volgende 3 uur met het ontmoeten van mensen en katten, en ondergingen de andere manier van organiseren van shows, zoals door SARA gedaan. Toen terug naar het hotel, om te eten en te slapen, onderwijl al afgesproken hebbende met Fitz, die ons naar zijn appartement zou brengen, enkele minuten verder. Fitz had ook wat extra slaap nodig, na zo'n drukke dag, dus rond 11:30 maandagochtend, gingen wij naar zijn huis. Daar ontmoetten wij de kattenfamilie, en onze Zozie eindelijk in het echt. Waarlijk een ervaring, om diverse gekke Sphynx kittens rond te zien springen met de nieuwe kattenspeelgoedjes, die Myrtle voor hen gemakt had. Zozie zei "Hallo!" en was gelijk weer terug in het gewriemel! We hadden een nieuwe carrier meegenomen, en lieten deze op de grond voor onderzoek staan.  's Morgens gaf ik hen hun ontbijt, en liet hen toen een blik werpen op hun nieuwe vriend. Die introductie ging erg goed, en binnen enkele uren ondernam zij al zoektochtjes buiten haar tijdelijke kamer. De derde dag hadden wij Fitz al foto's gestuurd, van haar in slaap op mijn monitor, maar ook tezamen met twee andere, na elkaar flink achterna gezeten te hebben door het huis.    ¤ Kirsten was opgetogen om voor het eerst een Sphynx te ontmoeten. ¤ De allereerste kattenshow was op 24 november, alwaar zij veel aandacht trok, en ook nog genomineerd werd voor de Best In Show. ¤ Het eerste nieuwe kitten was Willow, Myrtle's nieuwe Devon Rex kitten, en zij zijn de beste vrienden!   Sindsdien is Zozie naar meerdere shows geweest, waar zij altijd erg is bewonderd. Op elke show komen mensen echt om met haar te praten, te aaien en te knuffelen. Nog steeds is zij de enige Sphynx op Fyn, maar nu, 2005, is het aantal Sphynxen in Denemarken verdubbeld (ongeveer 20), met ook twee fokkers meer. Begin van dit jaar vroeg de redacteur van Kattemagasinet of zij een foto "van die lieflijke kat die op Fyn woont" op de voorkant mocht. Hier is het dan, met toestemming van de redacteur. De allereerste keer dat een Sphynx op de voorkant stond! Met dank aan Myrtle, die het plaatje schoot, en Gerd die het gereed maakte voor publicatie. Ze was 9 toen ze stierf op 20 april 2011.  |
